ประวัติเฉพาะสายพันธุ์

กบแม่เฒ่า (Kop Maethao)

ชื่อพันธุ์ : กบแม่เฒ่า

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Durio zibthinus Murray

ประวัติ : ทุเรียนพันธุ์กบแม่เฒ่า เป็นพันธุ์ที่เพาะจากเมล็ดของทุเรียนพันธุ์การะเกด แหล่งค้นพบเกิดที่ตำบลหน้าวัดสุวรรณาราม อำเภอบางกอกน้อย จังหวัดธนบุรี

สถานภาพพันธุ์ : พันธุ์พื้นเมือง(พันธุ์เบา)

ลักษณะประจำพันธุ์ ลักษณะกิ่งไม่เป็นระเบียบใบป้อมกลางใบ สีเขียวแก่ ฐานใบกลมมน ดอกรูปร่างของดอกตูมกลมรี ปลายดอกตูมมน ผลทรงกลมปลายผลป้าน ความยาวผลปานกลาง รูปร่างหนามผลโค้งงอหนามปลายผลตรงแหลม หนามรอบขั้วผลเป็นหนามงุ้มเข้า การสุกของผลช้า ทนต่อสภาพดินฟ้าอากาศ ชอบน้ำ

ลักษณะทางการเกษตร การเจริญเติบโตของต้นโตเร็ว ต้นเตี้ย ผลแบน หัวตัด เปลือกบาง ปลายผลแตกอ้า หนามไม่เป็นระเบียบ หนามยาวพริ้ว โง้ง หนามยิบ แหลม คมมาก การออกดอกมาก การติดผลมาก เนื้อหนา สีเนื้อเหลืองอ่อน สีลาน(สีขาวนวล-เหลืองครีม) สีเหลืองเข้มกว่ากบเล็บเหยี่ยว มีกลิ่นอ่ออน รสชาติของเนื้อหวานมัน ลักษณะของเนื้อแห้ง เนื้อละเอียดเป็นครีม หวานมันพอดี ไม่มีเส้นใย นับว่าเป็นพันธุ์เศรษฐกิจพันธุ์หนึ่งที่ชาวนนทบุรีนิยมปลูก

กบตาขำ

ชื่อพันธุ์ กบตาขำ

ชื่อวิทยาศาสตร์ Durio zibthinus Murray

ประวัติ ทุเรียนพันธุ์นี้เป็นทุเรียนที่เพาะจากเมล็ดกบแม่เฒ่า ผู้เพาะคือนายขำ เกิดที่ ตำบลบางล่าง จังหวัดธนบุรี

สถานภาพพันธุ์ พันธุ์พื้นเมือง

ลักษณะประจำพันธุ์

ลักษณะกิ่งไม่เป็นระเบียบใบรูปไข่ขอบขนาน ปลายใบเรียวแหลม ฐานใบมน ดอกรูปร่างของดอกตูมกลมรี ขอบขนาน ปลายดอกตูมแหลม ผลทรงรูปไข่ แต่ไม่เป็นระเบียบ ความยาวผลปานกลาง รูปร่างหนามแหลมคม เปลือกหนา หนามปลายงุ้มเข้า หนามรอบขั้วผลหนามตรง

ลักษณะทางการเกษตร

การเจริญเติบโตของต้นโตเร็ว เรือนต้นใหญ่ การออกดอกมาก การติดผลปานกลาง เนื้อหนาปานกลางสีเนื้อเหลืองเข้ม มีกลิ่นหอมพิเศษ รสชาติของเนื้อหวานมันพอดี ลักษณะของเนื้อแห้ง ละเอียด แต่มีเส้นใย

กบชายน้ำ

ชื่อพันธุ์ กบชายน้ำ

ชื่อวิทยาศาสตร์ Durio zibthinus Murray

ประวัติ เพาะจากเมล็ดกบแม่เฒ่า แหล่งค้นพบใน จังหวัดนนทบุรี

สถานภาพพันธุ์ พันธุ์พื้นเมือง

ลักษณะประจำพันธุ์

ลักษณะกิ่งไม่เป็นระเบียบ ใบรูปไข่ขอบขนาน ปลายใบเรียวแหลม ฐานใบมน ดอกรูปร่างของดอกตูมกลมรี ขอบขนาน ปลายดอกตูมแหลม ผลทรงรูปไข่ แต่ไม่เป็นระเบียบ ความยาวผลปานกลางรูปร่างหนามแหลมคม เปลือกหนา หนามปลายงุ้มเข้า หนามรอบขั้วผล หนามตรง

ลักษณะทางการเกษตร

การเจริญเติบโตของต้นเร็ว การออกดอกมาก การติดผลปานกลาง เนื้อหนาปานกลาง สีเนื้อเหลือง มีกลิ่นอ่อน รสชาติของเนื้อมันพอดี ลักษณะเนื้อแห้ง ละเอียด ไม่มีใย

ลักษณะเด่นของพันธ์นี้คือ เป็นพันธุ์ที่ชอบขึ้นใกล้น้ำ ทนฝนไม่มีอาการไส้ซึม

กบบุญนาค

ชื่อพันธุ์ กบบุญนาค

ชื่อวิทยาศาสตร์ Durio zibthinus Murray

ประวัติ เป็นทุเรียนที่เพาะจากเมล็ดกบแม่เฒ่า ทุเรียนต้นนี้เกิดที่ อำเภอบางกรวย จังหวัดนนทบุรี ผู้เพาะคือนางพลอย เมื่อปี พ.ศ. 2460

แหล่งค้นพบใน จังหวัดธนบุรี จังหวัดนนทบุรี

สถานภาพพันธุ์ พันธุ์พื้นเมือง

ลักษณะประจำพันธุ์

ลักษณะเรือนต้นใหญ่ กิ่งเป็นระเบียบสาขาดี ใบรูปไข่ขอบขนาน ปลายใบเรียวแหลม ฐานใบมน ดอกรูปร่างของดอกตูมกลมรี ขอบขนาน ปลายดอกตูมแหลม ผลทรงรูปไข่ แต่ความยาวผลปานกลาง รูปร่างหนามแหลมคม เปลือกหนา ปลายหนามงอเล็กน้อย

ลักษณะทางการเกษตร

การเจริญเติบโตช้าแต่พอขึ้นต้นโตเร็วมาก เรือนต้นใหญ่กิ่งก้านสาขาดี การออกดอกมาก การติดผลปานกลาง ผลสีเขียวเหมือนกบแม่เฒ่า เนื้อหนาปานกลางสีเนื้อเหลืองเข้ม รสชาติของเนื้อหวานมันพอดี ลักษณะของเนื้อแห้ง ละเอียด

กบตาท้วม

ชื่อพันธุ์ กบตาท้วม

ชื่อวิทยาศาสตร์ Durio zibthinus Murray

ประวัติ ทุเรียนพันธุ์กบตาท้วมเกิดจากการเพาะเมล็ดทุเรียนพันธุ์กบแม่เฒ่า นายท้วมเป็นผู้เพาะบ้านอยู่อำเภอบางกรวย จังหวัดนนทบุรี

แหล่งค้นพบใน จังหวัดธนบุรี จังหวัดนนทบุรี

สถานภาพพันธุ์ พันธุ์พื้นเมือง

ลักษณะประจำพันธุ์

ลักษณะเรือนต้นใหญ่ ใบป้อมกลางใบ สีเขียวแก่กว่ากบแม่เฒ่า ฐานใบกลมมน ดอกรูปร่างของดอกตูมกลมรี ปลายดอกตูมมน ผลทรงกลมปลายยาวผลป้าน ความยาวผลขนาดปานกลาง รูปร่างหนามผลโค้งงอหนามปลายผลตรงแหลม หนามรอบขั้วผลเป็นหนามงุ้มเข้า

ลักษณะทางการเกษตร

การเจริญเติบโตของต้นโตเร็ว การออกดอกมาก การติดผลมาก เนื้อหนา สีเนื้อเหลืองนวล มีกลิ่นอ่อน รสชาติของเนื้อหวานมัน ลักษณะของเนื้อแห้ง ละเอียด เรือนต้นใหญ่สวยงาม

ทองย้อยฉัตร

ชื่อพันธุ์ ทองย้อยฉัตร

ชื่อวิทยาศาสตร์ Durio zibthinus Murray

ประวัติ ทุเรียนพันธุ์นี้เกิดจากการเพาะเมล็ดทุเรียนพันธุ์ทองย้อยเดิม เพาะโดย นายฉัตร

เป็นผู้เพาะบ้านตำบลบางขุนนนท์ อยู่อำเภอบางกอกน้อย จังหวัดธนบุรี

แหล่งค้นพบใน จังหวัดธนบุรี จังหวัดนนทบุรี

สถานภาพพันธุ์ พันธุ์พื้นเมือง

ลักษณะประจำพันธุ์

พันธุ์ทองย้อยฉัตรลักษณะ ลำต้นตรง แข็งแรงแต่ทิ้งกิ่ง ใบบางสีเขียวแก่เป็นมัน ใบใหญ่ยาว ผลใหญ่ทรงอวดสีผลค่อนข้างเขียว หนามตรงแหลม ขนาดปานกลาง ก้านขั้วใหญ่แข็งแรง เนื้อ สีเหลืองเข้ม

ลักษณะทางการเกษตร

เป็นทุเรียนที่มีราคา และรสชาติอร่อย ข้อเสียกิ่งเป็นกิ่งเสียบ ต้นแก่เกิน 50 ปี มักไม่ให้ผลทุกปี และมีผลมากก็จะเป็นเต่าเผา เนื้อหนา สีเนื้อเข้มรสหวานมัน

ฉัตรสีนาค

ชื่อพันธุ์ ฉัตรสีนาค

ชื่อวิทยาศาสตร์ Durio zibthinus Murray

ประวัติ ทุเรียนพันธุ์นี้เกิดจากการเพาะเมล็ดทุเรียนพันธุ์ทองย้อยเดิม เพาะโดย นายถาวรกลั่นขยัน บ้านอยู่ตำบลบางขุนศรี อยู่อำเภอบางกอกน้อย จังหวัดธนบุรี เมื่อราว พ.ศ. 2460

แหล่งค้นพบใน จังหวัดธนบุรี จังหวัดนนทบุรี

สถานภาพพันธุ์ พันธุ์พื้นเมือง

ลักษณะประจำพันธุ์

พันธุ์ฉัตรสีนาคลักษณะ ลำต้นแข็งแรง เรือนต้นใหญ่ ใบบางสีเขียวแก่เป็นมัน ใบใหญ่ยาวใบบาง ผลใหญ่ทรงอวดสีผลค่อนข้างเขียว หนามตรงแหลม ขนาดปานกลาง ก้านขั้วใหญ่แข็งแรง เนื้อ สีเหลืองเข้ม

ลักษณะทางการเกษตร

ฉัตรสีทอง

ชื่อพันธุ์ ฉัตรสีทอง

ชื่อวิทยาศาสตร์ Durio zibthinus Murray

ประวัติ เป็นทุเรียนที่ เพาะจากเม็ดทองย้อย เดิมชื่อเม็ดในตาสมบุญ ผู้เพาะคือนายสมบุญ ที่ตำบลบางขุนนนท์ จังหวัดธนบุรี

แหล่งค้นพบใน อำเภอบางกรวย จังหวัดนนทบุรี

สถานภาพพันธุ์ พันธุ์พื้นเมือง

ลักษณะดอกเป็นรูปทรงกลม ตรงกลางป่อง ปลายดอกจะค่อยๆ เรียวแหลม ก้านดอกยาวและใหญ่ ลักษณะผลโต ทรงผลอ้วนป้อม กลางผลป่องออก บริเวณขั้วผลบุ๋มลงเล็กน้อย บริเวณก้นผลย้อยออกมาไม่แหลมซึ่งมีลักษณะเด่น ตรงจุดศูนย์กลางของก้นบุ๋มลงเป็นหลุมตื้นๆ มีรอยร่องของเส้นพูมาบรรจบกันที่ศูนย์กลางเห็นได้ชัด ขั้วมีขนาดใหญ่และสั้น มีความยาวประมาณ 5 เซนติเมตร รอยต่อระหว่างขั้วและปลิงโป่งออกเห็นได้ชัดเจน หนามทั่วๆ ไปมีขนาดใหญ่ปานกลางมี 5 - 6 เหลี่ยม กลางร่องพูมีหนามค่อนข้างใหญ่ ส่วนสันพูมีหนามค่อนข้างเล็กเรียวแหลมอยู่ชิดกันบริเวณก้นมีหนามสั้นและไม่แหลมอยู่ห่างๆ กัน เมื่อสุกผลจะมีสีเขียวอมเหลือง บริเวณร่องพูจะมีสีเหลืองอ่อนปนเขียว เส้นกลางพู ผลหนึ่งมี 5 พู พูขนาดไล่เลี่ยกัน บางเมล็ดมีลักษณะแบบนเกือบลีบ เมล็ดสีน้ำตาลแก่ ผิวเมล็ดเรียบ ตรงสันมีรอยย่นเล็กน้อยเห็นเป็นสีน้ำตาลไหม้ มีเนื้อมาก สีเหลืองมาก กลิ่นไม่ฉุน รสหวานปนมันมากและไม่หวานจัด

กำปั่นเดิม(เนื้อขาว)

ชื่อพันธุ์ กำปั่นเดิม(เนื้อขาว)

ชื่อวิทยาศาสตร์ Durio zibthinus Murray

ประวัติ เป็นทุเรียนเก่าแก่ เป็นแม่พันธุ์ของทุเรียนกำปั่นทั้งหลาย

สถานภาพพันธุ์ พันธุ์พื้นเมือง

ลักษณะประจำพันธุ์

เป็นทุเรียนพุ่มใหญ่ กิ่งงาม ใบมีลักษณะบางป้อม กลางใบปลายใบเรียวแหลม ฐานใบแหลม ดอกปลายดอกแหลม ผลมีรูปร่างทรงป้อม ก้านสั้นปากปลิงใหญ่ รูปร่างหนามแหลมตรง ฐานหนามใหญ่ เนื้อขาว (สีลาน)

ลักษณะทางการเกษตร

การเจริญเติบโตของต้นปานกลางรากมั่นคงแข็งแรง ไม่โคนหักง่าย ออกดอกปานกลาง ติดผลดี แต่งตัวเร็ว ปลูกขึ้นง่าย บำรุงดี 5 ปี ให้ผล ควรปลูกลึกพอสมควร จึงจะไม่ผลัดใบเวลาออกดอก ต้นยิ่งแก่ ยิ่งดี เนื้อหนาสีขาว เมล็ดลีบ นับว่าเป็นทุเรียนขาวที่ดีที่สุด รสชาติหวานมันจัด

ชายมะไฟ

ชื่อพันธุ์ ชายมะไฟ

ชื่อวิทยาศาสตร์ Durio zibthinus Murray

ประวัติ เป็นทุเรียนเพาะจากเมล็ดกำปั่นเนื้อขาว สันนิษฐานว่าในการปลูกครั้งแรกคงจะปลูกชิดต้นมะไฟ เจ้าของจึงเรียกติดปากว่า “ ชายมะไฟ” เป็นทุเรียนเก่าแก่ที่มีมานาน แหล่งค้นพบใน อำเภอบางกอกน้อย จังหวัดธนบุรี จังหวัด นนทบุรี

สถานภาพพันธุ์ พันธุ์พื้นเมือง

ลักษณะประจำพันธุ์

เป็นทุเรียนเรือนต้นไม่แข็งแรงมาก ใบมีลักษณะป้อม กลางใบปลายใบเรียวแหลม ฐานใบแหลมก้านใบงอ ดอกปลายดอกแหลม ผลมีรูปร่างทรงป้อมค่อนข้างยาว ผลใหญ่ ก้านสั้นแข็งแรง รูปร่างหนามแหลมตรง ฐานหนามคล้ายกำปั่น เนื้อสีเหลืองจัด เนื้อแห้งไม่เปียก

ลักษณะทางการเกษตร

การเจริญเติบโตของต้นปานกลาง ออกดอกปานกลาง เนื้อหนาสีเหลืองจัด มีน้ำหนักมากถ้าเทียบกับทุเรียนพันธุ์อื่น ที่มีขนาดเดียวกัน กลิ่นแรง รสชาติหวานมันพอดี ลักษณะเนื้อละเอียด ไม่ค่อยดกเป็นทุเรียนพันธุ์หนัก จากผลิดอกออกผลแก่ราว 6 เดือน

กำปั่นเหลือง(กำปั่นเจ้ากรมเขียน)

ชื่อพันธุ์ กำปั่นเหลือง(กำปั่นเจ้ากรมเขียน)

ชื่อวิทยาศาสตร์ Durio zibthinus Murray

ประวัติ เป็นทุเรียนเพาะจากเมล็ดกำปั่นเนื้อขาว เกิดที่วัดเสาวคัณธ์ ตำบลบางยี่ขัน อำเภอบางกอกน้อย จังหวัดธนบุรี หรือเรียกกันอีกชื่อหนึ่งว่ากำปั่นเจ้ากรม

สถานภาพพันธุ์ พันธุ์พื้นเมือง

ลักษณะประจำพันธุ์

เป็นทุเรียนพุ่มใหญ่ที่ขึ้นง่าย กิ่งตกปลายงอนขึ้นคล้ายกบแม่เฒ่า ใบมีลักษณะบางป้อม กลางใบปลายใบเรียวแหลม ฐานใบแหลม ดอกปลายดอกแหลม ผลมีรูปร่างทรงกลมผลใหญ่ ก้านขั้วใหญ่แข็งแรง รูปร่างหนามแหลมตรง ฐานหนามใหญ่ เนื้อสีเหลือง

ลักษณะทางการเกษตร

การเจริญเติบโตขึ้นง่าย เป็นทุเรียนที่เรือนต้นดี ออกดอกปานกลางไม่ดก มักให้ผลใหญ่ เนื้อหนาสีเหลือง มีกลิ่นอ่อน รสชาติหวานมันพอดี

กำปั่นพวง(Kampan Phuang)

ชื่อพันธุ์ กำปั่นพวง(Kampan Phuang)

ชื่อวิทยาศาสตร์ Durio zibthinus Murray

ประวัติ เป็นทุเรียนเพาะจากเมล็ดกำปั่นเนื้อขาว

สถานภาพพันธุ์ พันธุ์พื้นเมือง

ลักษณะประจำพันธุ์

เป็นทุเรียนพุ่มใหญ่ ใบมีลักษณะบางป้อม กลางใบปลายใบเรียวแหลม ฐานใบแหลม ดอกปลายดอกแหลม ผลมีรูปร่างทรงป้อม ก้านสั้นปากปลิงใหญ่ ออกลูกติดป็นพวง รูปร่างหนามเล็กแหลมตรง เนื้อสีเหลือง

ลักษณะทางการเกษตร

การเจริญเติบโตของต้นปานกลาง ออกดอกปานกลาง มักให้ผลเป็นพวงขนาดผลไม่ใหญ่มาก เนื้อหนาสีเหลือง มีกลิ่นอ่อน รสชาติหวานมันพอดี ลักษณะเนื้อละเอียดเป็นทุเรียนที่น่าปลูกพันธุ์หนึ่ง

กำปั่นตาแพ

ชื่อพันธุ์ กำปั่นตาแพ

ชื่อวิทยาศาสตร์ Durio zibthinus Murray

ประวัติ เป็นทุเรียนเพาะจากเมล็ดกำปั่นเนื้อขาว เกิดที่ ตำบลบางสีทอง อำเภอบางกรวย จังหวัดนนทบุรี โดยนายแพ เป็นผู้เพาะ หลังน้ำท่วม พ.ศ. 2460 แต่มาแพร่หลายเมื่อหลังน้ำท่วมปี พ.ศ. 2485

สถานภาพพันธุ์ พันธุ์พื้นเมือง

ลักษณะประจำพันธุ์

เป็นทุเรียนพุ่มใหญ่ที่ขึ้นง่าย ใบมีลักษณะบางป้อมกว่ากำปั่นเนื้อขาว กลางใบปลายใบเรียวแหลม ฐานใบแหลม ดอกปลายดอกแหลม ผลมีรูปร่างทรงป้อม ก้านขั้วสั้น ปากปลิงใหญ่ รูปร่างหนามแหลมเล็กตรง เนื้อสีเหลืองนวล

ลักษณะทางการเกษตร

การเจริญเติบโตขึ้นง่าย เป็นทุเรียนที่เรือนต้นพอใช้ได้ ออกดอกมาก มักให้ผลผลิตดี เนื้อสีเหลืองนวล มีกลิ่นแรง รสชาติหวานมันพอดี

หมอนทอง

ชื่อพันธุ์ หมอนทอง

ชื่อวิทยาศาสตร์ Durio zibthinus Murray

ประวัติ เป็นทุเรียนเพาะจากเมล็ดกำปั่นเหลือง(กำปั่นเจ้ากรมเขียน) เกิดที่ ตำบลบางรักน้อย อำเภอเมือง จังหวัดนนทบุรี โดยนายเทียม เป็นผู้เพาะ ผู้เผยแพร่ทุเรียนพันธุ์หมอนทองให้ดังไปทั่วประเทศ คือ ร้อยเอก นายแพทย์ ทองคำ ระงับภัย

สถานภาพพันธุ์ พันธุ์พื้นเมืองนนท์

ลักษณะประจำพันธุ์

เป็นทุเรียนพุ่มใหญ่ที่ขึ้นง่าย ใบมีลักษณะบาง กลางใบปลายใบเรียวแหลม ฐานใบแหลม ดอกปลายดอกแหลม ก้านขั้วใหญ่แข็งแรง รูปร่างหนามแหลมตรง ฐานหนามใหญ่ ผลมีขนาดใหญ่ น้ำหนักประมาณ 3-4 กิโลกรัม ทรงผลค่อนข้างยาวมีบ่าผล ปลายผลแหลม พูมักไม่ค่อยเต็มทุกพู หนามแหลมสูง ฐานหนามเป็นเหลี่ยม ระหว่างหนามใหญ่จะมีหนามเล็กวางแซมอยู่ทั่วไป ซึ่งเรียกหนามชนิดนี้ว่า เขี้ยวงู ก้านผลใหญ่แข็งแรง ช่วงกลางก้านผลจนถึงปากปลิงจะอ้วนใหญ่เป็นทรงกระบอก เนื้อหนาสีเหลืองอ่อนละเอียด เนื้อค่อนข้างแห้งไม่แฉะติดมือ รสชาติหวานมัน เมล็ดน้อยและลีบเป็นส่วนใหญ่

ลักษณะทางการเกษตร

การเจริญเติบโตขึ้นง่าย เป็นทุเรียนที่เรือนต้นดี ออกดอกมากดกทุกปี มักให้ผลใหญ่ เนื้อหนาสีเหลือง มีกลิ่นอ่อน รสชาติหวานมันพอดีเป็นที่นิยมทั่วไปเป็นทุเรียนที่สร้างชื่อเสียงให้กับจังหวัดนนทบุรี

ก้านยาว

ชื่อพันธุ์ ก้านยาว

ชื่อวิทยาศาสตร์ Durio zibthinus Murray

ประวัติ เป็นทุเรียนเพาะจากเมล็ดทุเรียนพันธุ์ทองสุก ทุเรียนพันธุ์นี้เกิดที่ตำบลสามเสนใน พระนคร ผู้เพาะชื่อนายรอด บ้านอยู่คลองวัดสัก ตำบลบางขนุน อำเภอบางกรวย จังหวัดนนทบุรี แต่ไปได้ภรรยาทำสวนในคลองสามเสนใน พระนคร

สถานภาพพันธุ์ พันธุ์พื้นเมือง

ลักษณะประจำพันธุ์

เป็นทุเรียนเรือนต้นไม่ดี ทิ้งกิ่ง เป็นทุเรียนที่อ่อนแอที่สุด ใบมีลักษณะเขียว เนื้อใบละเอียดเป็นมัน กลางใบปลายใบเรียวแหลม ฐานใบแหลม ผลมีรูปร่างทรงกลม ขนาดกลาง ก้านขั้วยาวมากกว่าทุเรียนพันธุ์อื่นๆ รูปร่างหนามสั้นเล็กถี่ ละเอียดแหลมตรง เนื้อสีเหลือง

ลักษณะทางการเกษตร

การเจริญเติบโตของต้นปานกลาง ออกดอกปานกลาง มักให้ผลน้อย เนื้อละเอียดมาก หนาปานกลางสีเหลือง มีกลิ่นอ่อนไม่ฉุน รสชาติมันมากกว่าหวาน ลักษณะเนื้อละเอียด เมล็ดใหญ่มาก เป็นทุเรียนพันธุ์หนัก มักเป็นโรคกิ่งตาย กิ่งแตก โรคใบเกรียม เป็นผลกิ่งไหนมักจะเป็นอยู่กิ่งนั้น จนกิ่งตายจึงจะย้ายไป เป็นผลกิ่งอื่นๆต่อไป ออกลูกเป็นพวงๆละ 3-5 ผล คุณภาพดี ราคาสูงที่สุด

ก้านยาวเหลืองประเสริฐ( ก้านยาวลูกใหญ่)

ชื่อพันธุ์ ก้านยาวเหลืองประเสริฐ( ก้านยาวลูกใหญ่)

ชื่อวิทยาศาสตร์ Durio zibthinus Murray

ประวัติ เป็นทุเรียนเพาะจากเมล็ดทุเรียนพันธุ์ก้านยาว ทุเรียนพันธุ์นี้ผู้เพาะชื่อนายเย็น บ้านอยู่คลองวัดสัก ตำบลบางขนุน อำเภอบางกรวย จังหวัดนนทบุรี เมื่อหลังน้ำท่วมปี พ.ศ.2460แพร่หลายหลังน้ำท่วม พ.ศ. 2485

สถานภาพพันธุ์ พันธุ์พื้นเมือง

ลักษณะประจำพันธุ์

เป็นทุเรียนเรือนต้นดี ไม่ทิ้งกิ่ง เหมือนก้านยาว ใบมีลักษณะเขียว เนื้อใบละเอียดเป็นมัน แต่ป้อมกว่าก้านยาว ใบห่อขึ้น กลางใบปลายใบเรียวแหลม ผลมีรูปร่างทรงหวด ขนาดใหญ่สีเขียว ก้านขั้วยาวมาก รูปร่างหนามสั้นเล็กถี่ ละเอียด เนื้อสีเหลืองจัดกว่าก้านยาว

ลักษณะทางการเกษตร

การเจริญเติบโตของต้นปานกลาง ออกดอกปานกลาง มักให้ผลน้อย เนื้อละเอียดมาก หนาปานกลางสีเหลืองจัด มีกลิ่นอ่อนไม่ฉุน รสชาติมันมากกว่าหวาน ลักษณะเนื้อละเอียด เมล็ดใหญ่มาก เป็นทุเรียนพันธุ์หนัก คุณภาพดี ราคาสูงที่สุด

ก้านยาวบุญยัง(ก้านยาวตายัง)

ชื่อพันธุ์ ก้านยาวบุญยัง(ก้านยาวตายัง)

ชื่อวิทยาศาสตร์ Durio zibthinus Murray

ประวัติ เป็นทุเรียนเพาะจากเมล็ดทุเรียนพันธุ์ก้านยาว ทุเรียนพันธุ์นี้ผู้เพาะชื่อนายบุญยัง บ้านอยู่ตำบลบางขนุน อำเภอบางกรวย จังหวัดนนทบุรี เมื่อหลังน้ำท่วมปี พ.ศ.2460 ในตอนแรกผู้ซื้อตั้งชื่อให้ว่า “กบบุญยัง”แพร่หลายหลังน้ำท่วม พ.ศ. 2485

สถานภาพพันธุ์ พันธุ์พื้นเมือง

ลักษณะประจำพันธุ์

เป็นทุเรียนเรือนต้นดี แข็งแรง เมื่อเทียบกับพันธุ์ก้านยาว ใบมีลักษณะเขียว เกลี้ยง หางใบยาวคล้ายกำปั่น กลางใบปลายใบเรียวแหลม ผลมีรูปร่างทรงกลม ขนาดใหญ่สีเขียว ไม่แบ่งเป็นพู ก้านขั้วยาวแต่สั้นกว่าก้านยาวก รูปร่างหนามเล็กถี่ ละเอียด เนื้อสีเหลือง

ลักษณะทางการเกษตร

ลวงทอง

ชื่อพันธุ์ ลวงทองหรืออีลวง

ชื่อวิทยาศาสตร์ Durio zibthinus Murray

ประวัติ เป็นทุเรียนเก่าพันธุ์หนึ่ง การที่ได้ชื่อว่าลวง ก็เพราะว่าการเป็นผลในปีแรกๆภายในจะไม่มีเนื้อ เป็นทุเรียนพันธุ์เบามีมานานแล้ว และมีปลูกกันทุกสวนใน จังหวัดนนทบุรี

สถานภาพพันธุ์ พันธุ์พื้นเมือง

ลักษณะประจำพันธุ์

ทรงพุ่มโปร่งค่อนข้างกว้างและไม่สูงนัก ลำต้นมักไม่ตั้งฉากกับพื้นดิน การแตกของกิ่งไม่ค่อยเป็นระเบียบ บางต้นโคนเดียวอาจจะมีสองลำต้น ใบมีลักษณะเป็นรูปไข่ค่อนข้างยาวและมีขนาดใหญ่ ส่วนกว้างประมาณ 6.5 เซนติเมตร ยาวประมาณ 16 เซนติเมตร ขอบใบเรียว ฐานใบแหลมป้านปลายใบแหลม แผ่นใบค่อนข้างราบแต่ไม่สม่ำเสมอ คือจะเห็นรอยนูนทั่วไปบนผิวใบ ด้านหลังใบ ด้านท้องใบสีน้ำตาลอ่อนอมน้ำเงิน หลังใบเขียวแก่เป็นมัน รูปทรงของดอกค่อนข้างยาวหัวท้ายมน โคนดอกจะป้านมากแล้วหักเกือบเป็นมุมฉากตอนใกล้ก้านดอกและก้านดอกจะเรียว ผลค่อนข้างยาว พูไม่สม่ำเสมอเบี้ยวงอเห็นพูชัดเจน มักจะมีพูหลอก หนามมีขนาดกลาง ฐานหนามค่อนข้างใหญ่ ปลายหนามแหลม ผลมีสีเขียวหรือน้ำตาล ก้านผลมีขนาดยาวปานกลาง เปลือกผลบาง ในแต่ละพูมี 1-3 เมล็ด เมล็ดขนาดเล็กหรือลีบ เนื้อมีลักษณะเป็นเส้นค่อนข้างหยาบสีเหลืองปานกลาง รสหวานแหลมไม่มัน กลิ่นฉุนเล็กน้อย

ลักษณะทางการเกษตร

เป็นทุเรียนที่ปลูกง่ายให้ผลเร็ว 3 ปีก็ให้ผลได้ ในปีที่มีฝนตกชุกในเวลาที่ทุเรียนจวนแก่ก็จะเป็นได้ทั้งแกนและไส้ซึม

ย่ำมะหวาด

ชื่อพันธุ์ ย่ำมะหวาด

ชื่อวิทยาศาสตร์ Durio zibthinus Murray

ประวัติ เป็นทุเรียนเก่าพันธุ์หนึ่ง ที่เพาะจากเมล็ดลวง โดยนายสอน โชติ ที่ตำบลบางล่าง บางคอแหลม จังหวัดธนบุรี

สถานภาพพันธุ์ พันธุ์พื้นเมือง

ลักษณะประจำพันธุ์

เรือนต้นดี การเรียงกิ่งเป็นระเบียบเหยียดตรง ใบรูปไข่ขอบขนาน ปลายใบเรียวแหลม ฐานใบมน ใบเหมือนล่วงแต่เล็กกว่าดอกรูปร่างของดอกตูมรี ปลายดอกตูมแหลม ผลทรงรูปไข่ แต่ไม่เป็นระเบียบ ความยาวผลปานกลาง รูปร่างหนามแหลมคม เปลือกหนา หนามปลายงุ้มเข้า หนามรอบขั้วผลหนามตรง

ลักษณะทางการเกษตร

การเจริญเติบโตของต้นปานกลาง การออกดอก การติดผล ปานกลาง ลักษณะผลไม่น่าดู ลักษณะไม่คงที่ เนื้อหนา สีเนื้อลานเกือบเหลือง มีกลิ่นอ่อน รสชาติหอมหวานมันเป็นพิเศษมากกว่าหวาน ลักษณะของเนื้อแห้ง ละเอียด ในอดีตนิยมปลูกแถวอำเภอบางคอแหลม “บางล่าง” คือสวนที่อยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยาฝั่งตะวันตก แถบดาวคะนองลงไปถึงเขตบางขุนเทียน เป็นส่วนหนึ่งของสวนใน

ชมพูศรี

ชื่อพันธุ์ ชมพูศรี

ชื่อวิทยาศาสตร์ Durio zibthinus Murray

ประวัติ เป็นทุเรียนเก่าพันธุ์หนึ่ง ที่เกิดจากการเพาะเมล็ดลวง ผู้เพาะคื่อนายจั่น บ้านปากคลองวัดสนาม ตำบลวัดชะลอ อำเภอบางกรวย จังหวัดนนทบุรี เพาะหลังน้ำท่วมปี พ.ศ. 2460 และมีปลูกกันมากใน จังหวัดนนทบุรี

สถานภาพพันธุ์ พันธุ์พื้นเมือง

ลักษณะประจำพันธุ์

ทรงพุ่มโปร่งค่อนเล็กและไม่สูงนัก ลำต้นมักไม่ตั้งฉากกับพื้นดิน การแตกของกิ่งไม่ค่อยเป็นระเบียบ ใบมีลักษณะเป็นรูปไข่ค่อนข้างยาวและมีขนาดใหญ่ ส่วนกว้างประมาณ 6.5 เซนติเมตร ยาวประมาณ 16 เซนติเมตร ขอบใบเรียว ฐานใบแหลมป้านปลายใบแหลม แผ่นใบค่อนข้างราบแต่ไม่สม่ำเสมอ ใบเขียวแก่เป็นมัน รูปทรงของดอกค่อนข้างยาวหัวท้ายมน ก้านดอกและก้านดอกจะเรียว ผลค่อนกลมยาว มักจะมีพูหลอก หนามมีขนาดกลาง ฐานหนามค่อนข้างใหญ่ ปลายหนามแหลม ผลมีสีเขียวหรือน้ำตาล ก้านผลมีขนาดยาวปานกลาง เปลือกผลบาง ในแต่ละพูมี 1-3 เมล็ด เมล็ดขนาดเล็กหรือลีบ เนื้อมีลักษณะเป็นเส้นค่อนข้างหยาบสีเหลืองจัด รสหวานมัน กลิ่นแรง

ลักษณะทางการเกษตร

เป็นทุเรียนที่ปลูกง่ายให้ผลเร็ว 4 ปีก็ให้ผลได้ เปลือกบาง จึงแตกง่าย เนื้อมาก เป็นทุเรียนที่นิยมปลูกสับระหว่างทุเรียนหลัก เพราะเป็นทุเรียนพุ่มเล็ก

แดงรัศมี

ชื่อพันธุ์ แดงรัศมี

ชื่อวิทยาศาสตร์ Durio zibthinus Murray

ประวัติ เป็นทุเรียนที่ได้จากการเพาะเมล็ดลวง เพาะโดยนายเวียน ในคลองวัดสัก ตำบลบบางขนุน อำเภอบางกรวย จังหวัดนนทบุรี

สถานภาพพันธุ์ พันธุ์พื้นเมือง

ลักษณะประจำพันธุ์

ลักษณะเรือนต้นทุเรียนยอดชะลูดสูง จนงอกลับลงมา ทำให้กิ่งที่แตกอยู่ข้างๆเป็นยอดแทน เปรียบเสมือนหางไก่ ทำให้ทุเรียนไม่เจริญเติบโต ใบค่อนข้างยาวกว่าลวง ใบเขียวแก่เป็นมัน ผลใหญ่คล้ายลวงสีเขียวหนามใหญ่ ก้านขั้วขนาดกลาง รสชาติหวานมัน เนื้อดีสีแดงเป็นมัน

ลักษณะทางการเกษตร

เป็นทุเรียนที่ทีปลูกยากต้นหนึ่ง ต้นไม่ค่อยแข็งแรง มีเนื้อทุกพูต่างจากลวง

เม็ดในยายปราง

ชื่อพันธุ์ เม็ดในยายปราง

ชื่อวิทยาศาสตร์ Durio zibthinus Murray

ประวัติ เป็นทุเรียนที่เพาะจากเม็ดกระคุมโดย นายนาก เป็นผู้เพาะ ในจังหวัดธนบุรีตั้งชื่อว่า เม็ดในตานาค ต่อมาได้มีการตั้งชื่อใหม่ ทุเรียนพันธุ์พานพระศรี แต่ก็ไม่ได้รับความนิยมจนหลัง พ.ศ 2520 นางปราง ฉิมพุก ได้นำมาปลูกที่สวนใน ม.5 ตำบลบางกร่าง อำเภอ เมือง จังหวัดนนทบุรี โดยที่ตัวเองก็ไม่รู้ว่าเป็นอะไร ผู้ซื้อที่ตลาดบางบัวทองนิยมชมชอบกันมาก ก็เลยเรียกว่าทุเรียนยายปรางต่อมาก็เรียกกันว่า “ เม็ดในยายปราง”

สถานภาพพันธุ์ พันธ์พื้นเมือง

ลักษณะประจำพันธุ์

เป็นทุเรียนเบาพุ่มเล็ก การจัดกิ่งไม่เป็นระเบียบ ใบรูปร่างป้อมกลางใบ ปลายใบ ทรงผลลูกเล็ก ลูกบิดง้อ ปลายผลป้าน หนามละเอียดเล็กแหลม

ลักษณะทางการเกษตร

การเจริญเติบโตของต้นโตเร็ว การออกดอก ติดผลมาก ผลมีขนาดเล็กถึงปานกลาง เนื้อสีเหลืองเข้ม เนื้อหนา รสหวานมันพิเศษ เนื้อละเอียด

อ้างอิง

ศศิวิมล แสวงผล วิษุวัติ สงนวล และอุษณีย์ พิชกรรม ๒๕๕๕. พันธุ์ทุเรียนแห่งนนทบุรี.สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ. กรุงเทพฯ

กรมวิชาการเกษตร. การจำแนกลักษณะประจำพันธุ์ทุเรียนพื้นเมือง .จังหวัดนนทบุรี .๒๕๕๖

ปิยะ เกียรติก้อง . การสำรวจพันธุ์ทุเรียนในจังหวัดธนบุรี. ๒๕๐๐หน้า15-35วิทยานิพนธ์คณะกสิกรรมและสัตวบาล มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์

ภาพประกอบจาก : จงดี โตอิ้ม. การอนุรักษ์ทรัพยากรพันธุกรรมทุเรียนและภูมิปัญญาท้องถิ่นของชาวสวนทุเรียนในประเทศไทย ตามแนวทางของโครงการอนุรักษ์พันธุกรรมพืชอันเนื่องมาจากพระราชดำริ สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี: กรณีศึกษา จังหวัดนนทบุรี โครงการย่อยที่ 3 โครงการปลูกจิตสำนึกในการอนุรักษ์พันธุกรรมพืช ในจังหวัดนนทบุรี. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ; 2555.